تحلیل فراوانی سیلاب به روش رگرسیونی هیبرید جهت ارائه مدل منطقه ای (مطالعه موردی: استان خراسان رضوی)

در مناطق دارای فاقد آمار یا با آمار ناچیز، برای برآورد دبی باید از روش های غیر مستقیم استفاده نمود. در بین روش های غیر مستقیم، روش های تحلیل منطقه ای سیلاب، بیشترین کاربرد را دارا می باشند. یکی از روش های ارائه شده  برای تحلیل منطقه ای سیلاب در مناطق خشک و نیمه خشک روش هیبرید است. این روش بر اساس روش ایستگاه- سال بوده و در آن از تمام آمار قابل دسترس ایستگاه ها جهت غلبه بر مشکلات کمبود آمار استفاده می شود. روش هیبرید شامل دو بخش است که در بخش اول منطقه مورد مطالعه با استفاده از روش تجزیه تحلیل عاملی و بر اساس مهمترین پارامترهای حوزه به مناطق همگن تقسیم و آمار سیلاب‏های اوج در هر طبقه با هم ترکیب می شوند. در بخش دوم، آمار دبی های اوج سیلاب سالیانه بر اساس یک فاکتور تقریبی، استاندارد می شوند و سپس در مرحله نهایی فرآیند هیبرید، عامل تقریبی استاندارد بر اساس تکنیکی مرکب از رگرسیون و تحلیل فراوانی سیل اصلاح می شود. نتایج بدست آمده نشان می دهد که کمترین میزان خطاهای نسبی برای مدل های بدست آمده مربوط به دوره بازگشت 50 ساله بوده و هر چه میزان دوره بازگشت کاهش و یا افزایش یابد، میزان خطاهای نسبی نیز افزایش می یابد. به طوریکه در دوره بازگشت 2 و 100 سال میزان خطاهای نسبی به ترتیب 03/1 و 79/0 می باشد. این امر بیانگر این است که در منطقه مورد مطالعه روش هیبرید برای دوره بازگشت های 20 تا 50 سال مناسب است.